Kaha Paata uvesiyo - කහපාට උවැසියෝ

ඇගේ හිනාව ඇගේ කතාව කිසි දිනෙක අසා නොතිබූ ගීතයක් වැන්න. එහෙත් එයට තනුවක් නොතිබුනේ ඇයි? තනුවක් නැති ගීතයක් රසවිඳින්ට ඔහුට සිදු වූයේ ඇයි? ඔහු එය රස වින්දේ ඇයි? සමීර මුදන්නායක මේ හීනයේ තැවෙමින් සිටියේය. ඇය ඔහුගේ ජීවිතයට මේ තරම් බලපෑමක් කළේ කෙසේද යන්න ඔහුට සිතන්නටවත් ඇය ඉඩ නොදෙයි. ඔහුට තිබූ එකම ආසාව ඒ මුහුණ දෙස බලා සිටීම පමණකි. ඇයව තුරුලට ගෙන ඇගේ යක්ෂ ගඳ විඳිමින් ඇගේ උණහපුලු දෑස් දෙස බලා සිටීම පමණකි. ඒ දෑස් මොහොතින් මොහොත වෙනස් වෙන අන්දම බලා සිටීම පමණකි. නිවසේ සෝපානයේ හෝ කාමරයේ ඇඳ මත ඉන්නට ඔහුට ඇගේ දෑස් ඉඩ නොදෙයි. සුවපත් වූ තුවාල වල සුවපත් බව තුලින් නැගී ආ දැඩි වේදනාව ඔහුට වද දෙන්නට විය. දරු දෙදෙනාගේ සුරතල් හිනා මැදින් ඔහුගේ තුවාලවල රිදුම් සුවපත් කල හිනාවේ දෝංකාරයත් කෞශල්‍යාගේ පහස මතින් නැගිට ආ චංචලාගේ යක්ෂ ස්පර්ශයත් ඔහුට තව දුරටත් ජීවත් වන්නට ඉඩක් දුන්නේ නැත.